Hatayspor’un Kamerunlu forveti Kevin Soni, deprem anında yaşadıklarını anlattı. Fransız basınına konuşan Soni, deprem anında 7. kattan atlamayı düşündüğünü ancak futbol kariyerinin biteceği endişesiyle bunu yapmadığını ifade etti ve sabah namazına kalkmak istediği için hayatta kaldığını anlattı.

İşte Soni’nin anlattıkları:

“Daha önce hiç yaşamadığım bir acı yaşadım. Gerçekten hiç beklemediğiniz anda yaşadığınız bir olay ve ömür boyu unutamayacağınız bir durum. Deprem anında dünyanın sonu bu dedim. Yanımda insanların öldüğünü gördüm, travma geçirdim. Tüm hayatın pamuk ipliğine bağlı olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Bu anlarda herşeyin boş olduğunu anlıyorsunuz. Herşeyin gerçek olması dışında Netflix filmi gibi bir olayın içindeydik.”

“Her şey çökmeden önce binadan çıktık”

“Maç oynadık, maçtan sonra eve gittim, kuzenlerimle oturuyordum ve Play Station oynuyorduk. Sabaha karşı 4-5 civarlarında yer sallanmaya başladı. O sırada kuzenlerime sakin olmasını söyledim. Tavan ve duvarlar üzerime yıkılmaya başlayınca merdivene doğru koşmaya başladık. Pasaportlarımızı ve telefonlarımızı alacak vaktimiz vardı. Bunu düşünecek vaktim nasıl oldu bilemiyorum. Her şey çökmeden binadan çıkacak kadar şanslıydık. Bir hafta önce böyle bir şey yaşayacağımı söyleseydiniz size imkansız olduğunu söylerdim.”

“7. kattan atlamayı düşündüm”

“Resmen dünyanın sallandığını hissettim. Dışarıda da kuvvetli bir rüzgar olmalı diye düşündüm. Sarsıntıların güçlü olduğunu ve yerin ikiye ayrılmaya başladığını görünce bunu ciddi bir olay olduğunu gördüm. İlk önce pencereden atlamak istedim ama 7. katta olduğumuzu hatırlayınca ayağımı kıracağım ve bir daha futbol oynayamayacağım aklıma geldi. Bu yüzden merdivenlere yöneldim.”

Her yer simsiyahtı”

“Yanında insanların öldüğünü görünce sıranın sana geleceğini düşünüyor insan. Bina üzerimize yıkılıyordu gerçekten şanslıydık çünkü çökmeden biraz önce oradan çıkabildik. Kendi kendime şehirden çıkmayı başarabilirsek bunu sağlayacağına inandım. Zemin her an kırılabilir diye düşünürken kırıldı, dünyanın derinliklerinde ne olduğunu hep düşünürdüm ve gördüm! Her yer siyah, aşağıda hiçbir şey yok. Ne olduğunu bilmiyorum ama her yer simsiyahtı.”

“Çok dindarım, sabah namazını bekliyordum”

“Ben bir Müslümanım ve çok dindarım. Beni kurtaran, günün ilk namazını kılmak için sabah 6:40’a kadar beklemek istemem oldu. Bu yüzden uyuyamadım. eğer uyusaydım evdeki herşeyin nasıl yerle bir olduğunu görseydim kesinlikle öleceğimi söyleyebilirim. Düşünsenize, 17 katlı bir binadasınız ve düşen taşlar çok büyük. Uyusaydım sanırım ölecektim.”

“İnsanlara yardım ettik”

“Deprem olduktan sonra bir an önce tesislere gitmek için arabaya bindim. Oyuncuların hepsi oraya gelmeye çalıştı. Oturup konuşurken bir şeyler yerken bile yer sallanmaya devam ediyordu. 10 dakikada bir büyük sarsıntılar oldu. Orada iki gün yemek yiyemedik, sadece suyumuz vardı. Yakınımızda olan kadın ve çocuklar yemek yesin su içebilsin diye onlara taşıdık. Sonra bizi almak için bir uçak geldi, her şeyimizi orada bıraktık. Önemli olan güvende olmaktı, eşyalar sadece gösterişten ibaret.”

“Annem artık futbol duymak istemiyor”

“Kuzenlerimle bana uzun süre kimse ulaşamadı. Ben annemin tek çocuğuyum, annem travma geçirdi ve artık futbol duymak istemiyor. Yanında kalmamı istiyor ama saygı duymam gereken bir sözleşmem var.”

“Atsu’yla son konuşan benim”

“Olay olmadan önce Christian Atsu’yla telefonda görüşüyordum. Pazar günü bir frikik golü atmıştı, ona iyi oynadığını söyleyerek maçını beğendiğimi söyledim. Birlikte oynayabilmek için bir an önce zamanın geçmesini istediğimi söyledim. Onunla son konuşmam olduğunu bilmiyordum. Kesinlikle onunla telefonda son konuşan kişi benim. Bana arkadaşımın ölmüş olabileceği söylendi, bu bile insanı çıldırtmaya yeter. Umarım onu sağ salim buluruz. Her gün Atsu için dua ediyorum. Atsu’nun bulunduğuna dair çıkan haberler yalan. Bulunduysa neden bizimle birlikte uçakta değildi. Umarım onu buluruz.”

“Tanrı sayesinde kurtarmayı başardıklarımız oldu”

“Asla güvende değiliz. İstanbul’a gelince biraz rahatladım ama bunun olmayacağı bir yer yok. Fransa’da Çin’de İngiltere’de heryerde deprem olabilir ve asla hiçbir yerde güvende değiliz. Biz çıktıktan sonra elimizden gelen yardımı insanları kurtarmak için yaptık. Çocuklarıyla evlerine kısılı kalan insanlar gördüm. Taş blokları kaldırmaya çalıştık ama ne kadar kaldırmaya çalışsak da başaramadık. Çocukları, kadınları ve yaşlıları kurtarmaya çalıştık. Tanrı sayesinde kurtarmayı başardıklarımız da oldu. Şimdi buradan sürekli deprem bölgesine maddi yardım yapıyoruz. Çünkü orada insanların hiçbir şeyi olmadığını biliyoruz.”

“Kariyerim ve geleceğim hakkında düşüneceğim”

“Hala şoktayız, uyuyamıyorum. Otururken sürekli yer sallanıyor gibi hissediyorum. Çevremdekilere soruyorum, hayır deprem olmuyor diyorlar. Bu büyük bir travma. Hayattaki küçük anlarımızın bile tadını çıkarmamız gerekiyor. Şimdilik İstanbul’ta 2 hafta kadar daha kalmayı düşünüyorum. Hükümet ve Futbol Federasyonu nasıl karar verecek bekleyip göreceğiz. Oturup kariyerim ve geleceğim hakkında düşüneceğim.”